Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Jak zatrzymać podciąganie kapilarne w murze?

Wilgoć przemysłowa w murach jest jednym z głównych problemów, z którymi borykają się właściciele budynków i domów. Wnikanie wody do konstrukcji może prowadzić do powstawania pleśni, korozji i uszkodzeń elementów budowlanych, co z kolei wpływa na zdrowotność mieszkańców oraz obniża wartość nieruchomości. Problem ten można jednak skutecznie rozwiązać dzięki iniekcji ciśnieniowej – nowoczesnej metodzie, która pozwala zahamować procesy kapilarne w murach.

Iniekcja ciśnieniowa — co to jest i jak działa?

Iniekcja ciśnieniowa to proces polegający na wtłaczaniu specjalnej substancji (często nazywanej środkiem hydrofobizującym) do wnętrza murów pod wysokim ciśnieniem. Substancja ta tworzy barierę nieprzepuszczalną dla wody, a jednocześnie jest niewidoczna dla oka. Dzięki temu możliwe jest zahamowanie procesów kapilarnych i ochrona konstrukcji przed wilgocią.

Przygotowanie do zabiegu

Przed przeprowadzeniem iniekcji ciśnieniowej, należy ocenić stan budynku oraz rodzaj materiału, z którego została wykonana konstrukcja. W zależności od tego można dobrać odpowiednią substancję do iniekcji oraz jej ilość i sposób aplikacji. Należy również ocenić, czy problem nie jest spowodowany innymi przyczynami, takimi jak nieszczelne rury czy dach. Jeśli takie problemy zostaną zidentyfikowane, powinny być rozwiązane przed przeprowadzeniem iniekcji ciśnieniowej.

Wybór odpowiedniego środka hydrofobizującego

W praktyce proces iniekcji ciśnieniowej polega na wywierceniu szeregu otworów w murze w równych odstępach (zazwyczaj co 10–20 cm). Następnie, do każdego otworu wstrzykuje się za pomocą specjalnej aparatury dobrane ilości środka hydrofobizującego. Po wypełnieniu wszystkich otworów należy je starannie zamknąć, a następnie poczekać kilka dni na wyschnięcie i utwardzenie substancji.

Środek hydrofobizujący stosowany w iniekcji ciśnieniowej może mieć formę ciekłą, żelową lub pasty. Wybór odpowiedniej formy i składu związku zależy od rodzaju materiału oraz stopnia nasycenia wilgocią.